چراغ راهنمایی و رانندگی یکی از مهمترین ابزارهای کنترل ترافیک است که نقش اساسی در تنظیم عبور و مرور وسایل نقلیه و عابران پیاده دارد. این چراغها برای جلوگیری از تصادفات و برقراری نظم در معابر شهری و جادهای طراحی شدهاند. در کتاب آیین نامه تمامی قوانین مربوط به این چراغها توضیح داده شده و آشنایی با آنها برای قبولی در آزمون آییننامه ضروری است.
چراغ راهنمایی و رانندگی به منظور منظم کردن و کنترل ترافیک نصب میشود. رانندگان موظف به رعایت فرمان های چراغ ها میباشند. این فرمان ها در واقع چراغ های رنگی هستند که در یک ردیف قرار داشته و به ترتیب روشن و خاموش میشوند. (برگرفته از متن کتاب آیین نامه )
برای آشنایی بیشتر با رنگ ها و قوانین و انواع چراغهای راهنمایی روی گزینههای زیر کلیک کنید:
چراغهای راهنمایی از سه رنگ اصلی تشکیل شدهاند که هرکدام پیام خاصی برای رانندگان دارند:
🟢 چراغ سبز: حرکت مجاز است.
🟡 چراغ زرد: هشدار برای تغییر وضعیت؛ آماده توقف شوید.
🔴 چراغ قرمز: ایست کامل؛ عبور ممنوع است.
این چراغها در تمامی کشورها به عنوان استاندارد بینالمللی شناخته میشوند و رعایت آنها برای حفظ ایمنی ضروری است.
چراغهای راهنمایی و رانندگی در مدلهای مختلفی طراحی شدهاند که هرکدام وظیفه خاصی دارند:
در چهارراهها و سهراهها قرار دارند و عبور و مرور را کنترل میکنند.
مختص عبور ایمن عابران از خیابانها هستند
با استفاده از سنسورها، وضعیت ترافیک را تشخیص داده و بهطور خودکار تغییر وضعیت میدهند.
مانند چراغهای ویژه دوچرخهسواران یا وسایل نقلیه عمومی.
شناخت چراغهای راهنمایی و رانندگی برای قبولی در آزمون آیین نامه رانندگی بسیار مهم است. در این آزمون، سوالات متعددی درباره رنگ چراغ های راهنمایی و رانندگی و نحوه رعایت آنها مطرح میشود. آموزش صحیح این قوانین باعث کاهش تصادفات و افزایش ایمنی در رانندگی میشود.
چراغهای راهنمایی دارای رنگهای مختلفی هستند که هرکدام نشان دهنده وضعیت خاصی در ترافیک هستند:
سبز | حرکت مجاز است |
زرد | آماده توقف باشید |
قرمز | ایست کامل |
چشمک زن زرد | عبور با احتیاط |
چشمک زن قرمز | توقف و سپس حرکت |
چراغ قرمز به معنی ایست کامل است. در هنگام مشاهده این چراغ، راننده باید توقف کند و تنها در صورتی که چراغ سبز شود، اجازه حرکت دارد.
چراغ سبز نشاندهنده اجازه عبور است، اما ممکن است با نزدیک شدن به یک تقاطع، به رنگ زرد تغییر کند که به معنی هشدار برای توقف است.
چراغ زرد نشانه آمادهباش برای توقف است. اگر راننده قبل از رسیدن به چراغ بتواند توقف کند، باید توقف کند؛ در غیر این صورت، با احتیاط عبور کند.
چراغ چشمک زن زرد به معنی احتیاط در عبور از تقاطع است. رانندگان باید با سرعت کم حرکت کرده و مراقب دیگر خودروها و عابران باشند.
چراغهای تقاطعی طبق زمانبندی مشخص تغییر رنگ میدهند، اما چراغهای هوشمند با استفاده از سنسورها و دادههای ترافیکی، وضعیت چراغها را بر اساس تعداد خودروها تنظیم میکنند.
شناخت چراغهای راهنمایی و رانندگی برای تمامی رانندگان ضروری است. رعایت قوانین مرتبط با این چراغها نهتنها باعث جلوگیری از جریمه شدن میشود، بلکه ایمنی خود و دیگران را نیز تضمین میکند. برای مطالعه بیشتر، میتوانید به کتاب آیین نامه مراجعه کنید و با شرکت در آزمونهای آنلاین، آمادگی خود را افزایش دهید.